Belangrijkste verschil - Alkaliteit versus basiciteit
De twee termen "alkaliteit" en "basiciteit" zijn nogal verwarrend. De meeste mensen weten dat er een verschil is tussen deze twee parameters, maar slechts een paar van hen zijn in staat om dit correct te definiëren. Het belangrijkste verschil tussen deze twee termen wordt het best uitgelegd in hun definities. Basiciteit is een maat die direct afhangt van de pH-schaal en alkaliteit is hoeveel zuur er nodig is om de pH te verlagen tot een significante zuurwaarde; het wordt ook wel de buffercapaciteit van een waterlichaam genoemd. Met andere woorden, de pH-waarde van basische oplossingen varieert van 7-14; waar de oplossingen met hoge pH-waarden meer basaal zijn. Beiden hebben verschillende definities, maar het algemene idee is vergelijkbaar.
Wat is alkaliteit?
Alkaliteit is een van de belangrijkste parameters in waterlichamen, en het is zeer essentieel voor de waterorganismen. Alkaliteit meet het vermogen van waterlichamen om zuren en basen te neutraliseren. Met andere woorden, het is de buffercapaciteit van een waterlichaam om de pH-waarde op een redelijk stabiele waarde te houden. Water dat bicarbonaten (HCO 3 -), carbonaten (CO 3 2-) en hydroxiden (OH -) bevat, is een goede buffer; ze kunnen combineren met H + -ionen in water om de pH (wordt basischer) van het water te verhogen. Wanneer de alkaliteit te laag is (buffercapaciteit is laag), verlaagt elk zuur dat aan het waterlichaam wordt toegevoegd de pH tot een hogere zuurwaarde.
Wat is basiciteit?
Basiciteit is een eigenschap van basen, gemeten op pH-schaal. Basen zijn de verbindingen met een pH van meer dan 7; van pH = 8 (minder basisch) tot pH = 18 (meer basisch). De basiciteit van een verbinding kan op drie verschillende manieren worden gedefinieerd. Volgens de Arrhenius-theorie zijn basen de stoffen die dissociëren in een waterig medium en OH - ionen produceren. In de Bronsted-Lowry-theorie worden protonacceptoren basen genoemd. Volgens de Lewis-theorie wordt een donor van een elektronenpaar een basis genoemd. Basiciteit is de sterkte-ionisatie om OH - ionen te produceren, het vermogen om protonen te accepteren of het vermogen om elektronen te doneren.
Thomas Martine Lowry - Bronsted-Lowry-theorie
Wat is het verschil tussen Alkaliteit en Basiciteit?
Definitie van alkaliteit en basiciteit:
Alkaliteit: er zijn verschillende definities.
Alkaliteit is het zuurneutraliserend vermogen van opgeloste stoffen in een watermonster gemeten in milli-equivalenten per liter.
De som van titreerbare carbonaat- en niet-carbonaat-chemische soorten in een gefilterd watermonster.
Het vermogen van water om een zure oplossing te neutraliseren.
De buffercapaciteit van water om een redelijk stabiele pH te behouden, zonder de pH-waarde te veranderen, wanneer zuur wordt toegevoegd.
Basiciteit: Er worden drie theorieën gebruikt om zuurgraad en basiciteit te definiëren.
Arrenhius: Basen zijn de soorten die ioniseren om OH te produceren - in water. De basiciteit neemt toe naarmate ze meer ioniseren, waardoor OH - in water ontstaat.
Bronsted-Lowry: Proton (H +) acceptors worden basen genoemd.
Lewis: Donoren van elektronenparen worden basen genoemd.
Factoren die de alkaliteit en basiciteit beïnvloeden:
Alkaliteit: Alkaliteit is niet afhankelijk van de pH-waarde; waterlichamen kunnen een lagere (zeer zuur) of hogere (basische) pH-waarde hebben met een hogere alkaliteitswaarde. Alkaliteit wordt bepaald door verschillende factoren zoals gesteente, bodem, zouten en bepaalde industriële activiteiten (afvalwater dat zeep en wasmiddelen bevat, is alkalisch) door de mens. De gebieden waar kalksteen (CaCO 3) aanzienlijk beschikbaar is, kunnen bijvoorbeeld meer alkalisch water bevatten.
Basiciteit: Factoren die de basiciteit van een verbinding beïnvloeden, variëren afhankelijk van de definitie van de basiciteit. De beschikbaarheid van elektronenparen van een basis hangt bijvoorbeeld af van drie factoren.
Elektronegativiteit: CH3-> NH2-> HO-> F-
Wanneer we de atomen in dezelfde rij in het periodiek systeem beschouwen, heeft het meest elektronegatieve atoom de hogere basiciteit.
Maat: F-> Cl-> Br-> I-
Wanneer we een rij van het periodiek systeem beschouwen, geldt dat hoe groter het atoom is, hoe minder elektronendichtheid het is en hoe minder basisch.
Resonantie: RO-> RCO 2-
Moleculen met meer resonantiestructuren zijn minder basisch, aangezien de elektronen minder beschikbaar zijn dan een gelokaliseerde negatieve lading.
Hoffelijkheid van afbeeldingen:
1. “WOA05 GLODAP pd ALK AYool” door Plumbago - Eigen werk. [CC BY-SA 3.0] via Commons
2. "Thomas Martin Lowry2" door Anoniem - Doodsbrief door de Faraday Soc. (1936). [Public Domain] via Commons
