Belangrijkste verschil - VBT versus CFT
De term VBT staat voor valentiebindingstheorie. Het is een theorie die wordt gebruikt om de vorming van verschillende chemische bindingen tussen atomen te beschrijven. Deze theorie verklaart de overlapping of vermenging van atomaire orbitalen om chemische bindingen te vormen. De term CFT staat voor Crystal field theory. Het is een model dat is ontworpen om het breken van degeneraties (elektronenschillen met gelijke energie) van elektronenorbitalen (meestal d- of f-orbitalen) te verklaren als gevolg van het statische elektrische veld dat wordt geproduceerd door een omringend anion of anionen (of liganden). Het belangrijkste verschil tussen VBT en CFT is dat VBT het mengen van orbitalen verklaart, terwijl CFT het splitsen van orbitalen verklaart.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is VBT
3. Wat is CFT
4. Vergelijking zij aan zij - VBT versus CFT in tabelvorm
5. Samenvatting
Wat is VBT
De term VBT staat voor valentiebindingstheorie. Het verklaart de chemische binding van een covalente verbinding. Vandaar dat VBT uitlegt hoe een covalente binding wordt gevormd. Een covalente binding wordt gevormd door het delen van elektronen tussen atomen. Atomen delen elektronen om hun elektronenconfiguratie te vullen (anders zijn ze onstabiel). De elektronen worden gedeeld door het mengen of overlappen van atomaire orbitalen. Maar voordat overlapping optreedt, moet aan verschillende vereisten zijn voldaan.
Er zijn twee soorten covalente obligaties als sigma-obligaties en pi-obligaties. Deze bindingen worden gevormd via de overlapping van atomaire orbitalen. Overlapping van s orbitalen vormt altijd sigma-bindingen. Overlapping van p-orbitalen veroorzaakt de vorming van pi-bindingen. De overlapping van s en p atomaire orbitalen veroorzaakt de vorming van hybride orbitalen; vandaar dat het proces hybridisatie wordt genoemd.
Figuur 01: Hybridisatie van 2s en 2p-orbitalen
Er zijn drie belangrijke hybride orbitalen die kunnen worden gevormd:
- sp Hybrid Orbital - Gevormd via hybridisatie van één s en één p orbitaal.
- sp2 Hybrid Orbital - Gevormd via hybridisatie van één s en twee p orbitalen.
- sp3 Hybrid Orbital - Gevormd via hybridisatie van één s en drie p orbitalen.
Wat is CFT?
De term CFT staat voor Crystal field theory. Kristallenveldtheorie is een model dat is ontworpen om het breken van degeneraties (elektronenschillen met gelijke energie) van elektronenorbitalen (meestal d- of f-orbitalen) te verklaren als gevolg van het statische elektrische veld dat wordt geproduceerd door een omringend anion of anionen (of liganden). Kristalveldtheorie wordt vaak gebruikt om het gedrag van overgangsmetaalionencomplexen aan te tonen. Deze theorie kan ook uitleg geven over magnetische eigenschappen, kleuren van coördinatiecomplexen, hydratatie-enthalpieën, enz.
Theorie
De interactie tussen het metaalion en liganden is te wijten aan de aantrekking tussen het metaalion met een positieve lading en de ongepaarde elektronen (negatieve lading) van het ligand. Deze theorie is voornamelijk gebaseerd op de veranderingen die optreden in vijf gedegenereerde d elektronenorbitalen (een metaalatoom heeft vijf d-orbitalen). Wanneer een ligand dicht bij het metaalion komt, bevinden de ongepaarde elektronen zich dichter bij sommige d-orbitalen in vergelijking met andere d-orbitalen van het metaalion. Dit veroorzaakt een verlies van degeneratie. De elektronen in de d-orbitalen stoten de elektronen van de ligand af (beide zijn negatief geladen). Vandaar dat de d-orbitalen die dichter bij het ligand zijn een hoge energie hebben dan andere d-orbitalen. Dit resulteert in de splitsing van d-orbitalen in d-orbitalen met hoge energie en d-orbitalen met lage energie, gebaseerd op de energie.
Enkele factoren die deze splitsing beïnvloeden, zijn onder meer de aard van het metaalion, de oxidatietoestand van het metaalion, de plaatsing van liganden rond het centrale metaalion en de aard van de liganden. Na de splitsing van deze d-orbitalen op basis van energie, staat het verschil tussen de hoge en lage energie d-orbitalen bekend als de kristal-gevulde splitsingsparameter (∆ octa voor octaëdrische complexen).
Figuur 02: Splitspatroon in octaëdrische complexen
Splitsen patroon
Omdat er vijf d-orbitalen zijn, vindt de splitsing plaats in een verhouding van 2: 3. In octaëdrische complexen bevinden twee orbitalen zich in het hoge energieniveau (gezamenlijk bekend als bijv.) En drie orbitalen bevinden zich in het lagere energieniveau (gezamenlijk bekend als t2g). In tetraëdrische complexen gebeurt het tegenovergestelde; drie orbitalen bevinden zich op het hogere energieniveau en twee op het lagere energieniveau.
Wat is het verschil tussen VBT en CFT?
Diff Artikel Midden voor Tafel
VBT versus CFT |
|
| De term VBT staat voor valentiebindingstheorie. | De term CFT staat voor Crystal field theory. |
| Theorie | |
| VBT is een theorie die de vorming van een covalente binding verklaart via hybridisatie van atomaire orbitalen. | CFT is een model dat is ontworpen om het breken van degeneraties van elektronenorbitalen te verklaren als gevolg van een statisch elektrisch veld geproduceerd door een omringend anion of anionen |
| Uitleg | |
| VBT legt het mengen van orbitalen uit. | CFT legt de splitsing van orbitalen uit. |
Samenvatting - VBT versus CFT
De term VBT staat voor valentiebindingstheorie. De term CFT staat voor kristalveldtheorie. Het belangrijkste verschil tussen VBT en CFT is dat VBT het mengen van orbitalen verklaart, terwijl CFT het splitsen van orbitalen verklaart.
