Belangrijkste verschil - adsorptie versus partitiechromatografie
Adsorptiechromatografie en partitiechromatografie zijn varianten van chromatografie. Adsorptiechromatografie scheidt verbindingen door adsorptie, terwijl partitiechromatografie verbindingen scheidt door partitie. Dit is het belangrijkste verschil tussen adsorptiechromatografie en partitiechromatografie.
Chromatografie is een laboratoriumtechniek die wordt gebruikt bij het scheiden van mengsels. Het bestaat uit twee fasen, namelijk mobiele fase en stationaire fase. De stationaire fase van adsorptiechromatografie is in een vaste toestand, terwijl bij partitiechromatografie de stationaire fase zich in een vloeibare toestand bevindt.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is adsorptiechromatografie
3. Wat is partitiechromatografie
4. Overeenkomsten tussen adsorptie- en partitiechromatografie
5. Vergelijking zij aan zij - adsorptie- versus partitiechromatografie in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is adsorptiechromatografie?
Adsorptiechromatografie wordt gedefinieerd als een type chromatografie waarbij de opgeloste moleculen direct aan het oppervlak van de stationaire fase worden gebonden. In eenvoudige bewoordingen kan adsorptiechromatografie worden uitgelegd als een gas of vloeistof die wordt geadsorbeerd aan een oppervlak van een vaste stof. Stationaire fasen hebben een verscheidenheid aan adsorptiesites.
Deze adsorptieplaatsen verschillen in vasthoudendheid met betrekking tot de moleculen die ze binden in hun relatieve overvloed. De adsorberende activiteit wordt bepaald door het netto effect. Adsorptiechromatografie maakt gebruik van mobiele fase in vloeibare of gasvormige toestand en stationaire fase in vaste toestand. Elke opgeloste stof heeft een evenwicht tussen de adsorptie aan het oppervlak van de vaste stof en de oplosbaarheid in het oplosmiddel. Daarom zal het oplosmiddel met de mobiele fase omhoog gaan en op een punt waar een evenwichtstoestand wordt bereikt, zal het oplosmiddel worden geadsorbeerd aan de stationaire fase.
Figuur 01: adsorptiechromatografie
Het verschil in reisafstanden van verbindingen zou kunnen worden gebruikt om de specifieke verbinding te identificeren. Er zijn drie soorten adsorptiechromatografische technieken, namelijk papierchromatografie, dunnelaagchromatografie en kolomchromatografie.
Wat is partitiechromatografie?
Partitiechromatografie is een ander type chromatografie dat volgens hetzelfde principe werkt met kleine wijzigingen. Deze specifieke techniek werd geïntroduceerd door Archer Martin en Richard Laurence Millington Synge in de periode van 1940. Net als bij andere chromatografische varianties, bevat partitiechromatografie ook een stationaire fase en een mobiele fase.
Zowel de stationaire als de mobiele fase zijn vloeistoffen. Tijdens vloeistof-vloeistofscheiding wordt een bepaalde verbinding gescheiden wanneer deze de twee niet-mengbare vloeistoffasen bereikt die aanwezig zijn onder evenwichtsomstandigheden. De twee vloeibare fasen zijn het oorspronkelijke oplosmiddel en de film van oplosmiddel die aanwezig is in de adsorptiekolom.
Het werk van Martin en Synge op het gebied van partitiechromatografie heeft geleid tot de ontwikkeling van andere varianten van chromatografie, zoals gas-vloeistofchromatografie, gaschromatografie en papierchromatografie. De uitvinding van papierchromatografie in latere jaren leidde tot de ontwikkeling van dunnelaagchromatografie, een geavanceerde technologie gebaseerd op papierchromatografie.
Wat zijn de overeenkomsten tussen adsorptie en partitiechromatografie?
- Zowel adsorptie- als partitiechromatografie zijn varianten van chromatografie
- Beide typen chromatografie werken volgens hetzelfde principe van chromatografie
- Beide typen worden gebruikt om mengsels van verbindingen te scheiden.
- Zowel adsorptie- als partitiechromatografie bevatten stationaire en mobiele fasen.
- Adsorptie- en verdelingschromatografie bezitten het vermogen om verbindingen in alle drie de toestanden te scheiden; gas, vloeibaar en vast.
- De mobiele fase van beide typen is in vloeibare toestand.
Wat is het verschil tussen adsorptie- en partitiechromatografie?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Adsorptie versus partitiechromatografie |
|
| Adsorptiechromatografie wordt gedefinieerd als een type chromatografie waarbij scheiding plaatsvindt op basis van adsorptie. | Partitiechromatografie is een type chromatografie waarbij scheiding is gebaseerd op partitie. |
| Extractie | |
| Adsorptiechromatografie is een vloeistof-vaste stof extractie. | Partitiechromatografie is een vloeistof-vloeistofextractie. |
| Stationaire fase | |
| De stationaire fase bevindt zich in de vaste toestand van adsorptiechromatografie. | De stationaire fase is een vloeibare toestand bij verdelingschromatografie. |
| Ontwikkelingen | |
| Adsorptiechromatografie werd niet verder ontwikkeld. | Partitiechromatografie leidt tot de ontwikkeling van andere soorten chromatografie. |
Samenvatting - Adsorptie versus partitiechromatografie
Chromatografie is een techniek die wordt gebruikt om verbindingen uit een mengsel te scheiden. Adsorptie- en partitiechromatografie zijn twee soorten chromatografie. De stationaire fase van adsorptiechromatografie is een vaste toestand. Stationaire fasen hebben een verscheidenheid aan adsorptiesites. Bij partitiechromatografie bevindt de stationaire fase zich in een vloeibare toestand. De mobiele fase van beide typen is in vloeibare toestand. Het verschil tussen adsorptie- en partitiechromatografie is dat een scheiding van moleculen optreedt op basis van het adsorptievermogen bij adsorptiechromatografie, terwijl scheiding plaatsvindt op basis van de partitie bij partitiechromatografie.
