Belangrijkste verschil - Zwarte schimmel versus meeldauw
Schimmels behoren tot het domein Eukarya en worden in veel land- en wateromgevingen aangetroffen. Draadschimmels die in terrestrische omgevingen in zowel vochtige als droge omstandigheden worden aangetroffen, kunnen in twee hoofdcategorieën worden ingedeeld. Het zijn zwarte schimmels en meeldauw. Schimmels, ook bekend als Stachybotrys, vertonen meestal een groenzwarte groei en worden zowel binnen als buiten aangetroffen. Zwarte schimmels zien er vaag uit en dringen door het oppervlak. Meeldauw zijn twee hoofdsoorten, zoals valse meeldauw en echte meeldauw. Het zijn meer platte kolonies en kunnen door hun structuur gemakkelijk van het oppervlak worden verwijderd. Het belangrijkste verschil tussen zwarte schimmel en meeldauw is hun uiterlijk. De zwarte schimmel ziet er vaag uit, terwijl meeldauw platte kolonie-eenheden zijn. Zwarte schimmels zijn groen of zwart van kleur, terwijl meeldauw grijs of wit van kleur is.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is een zwarte schimmel
3. Wat is een meeldauw
4. Overeenkomsten tussen zwarte schimmel en meeldauw
5. Vergelijking zij aan zij - Zwarte schimmel versus meeldauw in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is een zwarte schimmel?
Zwarte schimmel is een soort schimmels. Zwarte schimmel wordt als zodanig genoemd vanwege het groenachtig zwarte uiterlijk dat het draagt. Schimmels groeien zowel binnen als buiten en op voedsel zoals brood. Binnen groeit hij op licht vochtige plaatsen met waterlekkages of op vochtige muren. Buiten kan het groeien in plantenpotten, waterleidingen of in de buurt van putten. De meest voorkomende soorten schimmels zijn soorten die behoren tot Cladosporium, Penicillium, Aspergillus en Alternaria, die allemaal sporenvormende schimmels zijn. De verspreiding van zwarte schimmels vindt plaats via sporen die door de wind worden verspreid.
Langdurige verspreiding van zwarte schimmels als gevolg van vochtige omstandigheden en vochtige omstandigheden kan leiden tot huidirritaties, ademhalingsproblemen, oogirritaties, astma en allergische reacties. De verspreiding van zwarte schimmel resulteert ook in een slechte geur. Personen met een aangetast immuunsysteem kunnen in contact komen met ernstige allergische reacties in verband met astma en chronische longziekten. Blootstellingsduur is een belangrijke factor die leidt tot klinische manifestaties als gevolg van zwarte schimmels.
Het is belangrijk om de plaatsen waar zwarte schimmel groeit, te desinfecteren met geschikte antischimmelmiddelen of fungiciden. Het is belangrijk om goed advies in te winnen over desinfectie, aangezien bepaalde fungiciden de verspreiding van de zwarte schimmels kunnen bevorderen in plaats van de verspreiding ervan te remmen. Bij het bouwen van huizen en gebouwen moet er speciaal op worden gelet dat het vochtgehalte in het binnenmilieu in evenwicht blijft door de juiste waterleidingen te installeren. Het wordt altijd aanbevolen om airconditioners te gebruiken om de verspreiding van de zwarte schimmels te voorkomen.
Figuur 01: Zwarte schimmel verspreid over muren
Als een persoon is geïnfecteerd met een zwarte schimmel, wordt geadviseerd om het monster van de zwarte schimmel te testen om de soort van die specifieke schimmel te identificeren voor de juiste medicatie. Testen kan worden gedaan door middel van eenvoudige kleurtechnieken in een laboratorium. Antischimmelbehandeling kan worden toegediend. Extreme toxiciteitsniveaus moeten onmiddellijk worden aangepakt en de plaats moet snel worden geëvacueerd.
Wat is een schimmel?
Meeldauw is een soort schimmel die wit of grijs van kleur is en die zich als plat verspreidt op oppervlakken van vochtige gebieden. Ze zijn gemakkelijk te verwijderen in vergelijking met schimmels. Er zijn twee hoofdsoorten meeldauw. Het zijn echte meeldauw en valse meeldauw.
Echte meeldauw
Echte meeldauw behoort tot de familie van Erysiphaceae. Ze worden meestal beschouwd als plantpathogenen die aan beide zijden van bladeren en scheuten van bonen, sla, fruitbomen en grassen groeien. Ze produceren een poederachtige sporen en worden daarom echte meeldauw genoemd. Echte meeldauw gebruikt het vocht dat op de bladoppervlakken aanwezig is voor zijn overleving en voortplanting. Ze hebben een relatief hoge luchtvochtigheid, gemiddeld zonlicht en temperatuur nodig voor hun groei.
Valse meeldauw
Het andere type meeldauw dat valse meeldauw is, behoort tot de schimmelfamilie Peronosporaceae. Dit type meeldauw verschijnt als gele vlekken op de bovenranden van bladeren en ze hebben zeer vochtige omstandigheden nodig voor hun groei. Ze zijn van invloed op gewassen zoals aardbeien, kool, bieten en sla. Valse meeldauw wordt voornamelijk waargenomen aan de onderkant van de bladeren en geeft de voorkeur aan lage temperaturen en zeer vochtige omstandigheden voor groei.
Figuur 02: Valse meeldauw en echte meeldauw
Meeldauw kan voornamelijk worden bestreden door fungiciden op gewassen te sproeien, en de geïnfecteerde plantendelen moeten worden verwijderd en van het veld worden verwijderd zodra ze worden gedetecteerd. Verspreiding van sporen is de belangrijkste manier waarop de plantenziekte wordt verspreid. Daarom moeten bij het planten en aanleggen van het veld de hoogte en de richting van de wind goed worden geanalyseerd.
Wat zijn de overeenkomsten tussen zwarte schimmel en meeldauw?
- Beide zijn soorten schimmels die draadvormig zijn.
- Beide vormen sporen.
- Beide schimmels geven de voorkeur aan vochtige warme omgevingen.
- Beiden verspreiden hun sporen door de wind.
- Beide zijn te vinden in terrestrische omgevingen.
- Beide kunnen worden verwijderd met behulp van geschikte fungiciden en antischimmelmiddelen
- Beide kunnen leiden tot toxiciteit die allergische reacties veroorzaakt.
Wat is het verschil tussen zwarte schimmel en meeldauw?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Zwarte schimmel versus meeldauw |
|
| Schimmel is een soort schimmel die zowel binnen als buiten als zwarte of groene kleuren verschijnt. | Meeldauw is een ander type schimmels die in groeiende planten verschijnen als grijze of witte kolonies. |
| Distributie | |
| Schimmels worden voornamelijk gedistribueerd in vochtige binnen- en buitenomgevingen. | Meeldauw komt voornamelijk voor in planten en werkt als ziekteverwekkers voor plantenschimmels. |
| Kleur | |
| Mallen zijn zwart of groen van kleur. | Meeldauw is wit tot grijs, geel of groen van kleur. |
| Uiterlijk | |
| Zwarte schimmels verschijnen als donzige kolonies die vanaf het oppervlak zijn doorgedrongen. | Meeldauw verschijnt als platte kolonies die zich aan het oppervlak vasthechten. |
| Voorbeelden | |
| Cladosporium, Aspergillus en Penicillium zijn enkele voorbeelden van schimmels. | Soorten behorende tot de families Erysiphaceae en Peronosporaceae zijn voorbeelden voor meeldauw. |
Samenvatting - Zwarte schimmel versus meeldauw
Schimmelsoorten kunnen zowel gunstig als schadelijk zijn. Zwarte schimmels en meeldauw zijn twee draadvormige, sporenvormende schimmels die veel allergische reacties en irritaties veroorzaken doordat ze zich zowel binnen als buiten verspreiden. Schimmels zijn meeldauw hebben verschillende gemeenschappelijke kenmerken. Ze verschillen echter in grootte, kleur en uiterlijk. Zwarte schimmels, zoals de naam doet vermoeden, verschijnen in het zwart op muren en andere vochtige plaatsen. Meeldauw, die van twee soorten zijn; Echte meeldauw en valse meeldauw zijn voornamelijk betrokken bij het veroorzaken van plantenziekten. Het is van het grootste belang om de verspreiding van deze schimmelsoorten tegen te gaan om gezondheidscomplicaties te voorkomen. Voor bovengenoemde doeleinden kunnen geschikte fungiciden en schimmelwerende reagentia of middelen worden gebruikt.
Download de pdf-versie van Black Mold vs Mildew
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen zwarte schimmel en meeldauw
