Amfiprotisch versus amfoteer
Omdat amfiprotisch en amfoteer veel op elkaar lijken, is het verschil tussen amfiprotisch en amfoteer ook behoorlijk verwarrend. Beide termen, amfiprotisch en amfoteer, zijn beide gerelateerd aan zuur-base-chemie. Amfotere stoffen gedragen zich als zuur en als basis. Alle amfiprotische stoffen zijn in staat protonen te doneren en te accepteren en kunnen zowel zure als basische eigenschappen vertonen. Daarom zijn ze ook amfoteer. Dit artikel beschrijft in detail het verschil tussen amfiprotische stoffen en amfotere stoffen. Bovendien geeft het voorbeelden en reacties om hun eigenschappen te laten zien.
Wat zijn amfiprotische stoffen?
De term amfiprotisch verwijst naar de stoffen die een proton zowel kunnen accepteren als doneren; het kan ionisch of covalent zijn. Daarom moet een amfotere stof twee belangrijke eigenschappen hebben.
- Het molecuul moet minstens één waterstofatoom bevatten en het kan aan een ander molecuul worden gedoneerd.
- Het molecuul moet een eenzaam paar elektronen bevatten (elektronen die niet betrokken zijn bij chemische binding) om een proton te accepteren.
Water (H 2 O) is een van de meest voorkomende amfiprotische stoffen; een watermolecuul voldoet aan beide eisen die aan een amfiprotische stof worden gesteld.
Naast water kunnen de meeste geconjugeerde basen van diprotische zuren fungeren als amfiprotische stoffen.
Diprotische zuurconjugaatbasis
H 2 SO 4 HSO 4 -
H 2 CO 3 HCO 3 -
H 2 S HS -
H 2 CrO 3 HCrO 3 -
Voorbeeld: Koolzuur (H 2 CO 3) is een zwak diprotisch zuur, bicarbonaat (HCO 3 -) is de geconjugeerde base. In waterige oplossingen vertoont bicarbonaat twee soorten reacties.
(1) Een proton aan water doneren (als een bronsted - Lowry-zuur)
HCO 3 - (aq) + H 2 O -> H 3 O + (aq) + CO 3 2- (aq)
(2) Een proton uit water accepteren (als een bronsted - Lowry-basis)
HCO 3 - (aq) + H 2 O -> H 2 CO 3 (aq) + OH - (aq)
Daarom is bicarbonaat (HCO 3 -) een amfiprotische soort.
Wat zijn amfotere stoffen?
Stoffen die zowel als zuur als als base kunnen werken, worden amfotere stoffen genoemd. Deze definitie lijkt veel op amfiprotische stoffen. Omdat alle amfiprotische stoffen zure eigenschappen vertonen door een proton te doneren en op dezelfde manier basiseigenschappen vertonen door een proton te accepteren. Daarom kunnen alle amfiprotische stoffen als amfoteer worden beschouwd. De omgekeerde verklaring is echter niet altijd waar.
We hebben drie theorieën voor zuren en basen:
Theorie Zuurbasis
Arrhenius H + producent OH - producent
Bronsted-Lowry H + donor H + accepter
Lewis elektronenpaaracceptor elektronenpaardonor
Voorbeeld: Al2O3 is een Lewis-zuur en een Lewis-base. Daarom is het een amfotere stof, omdat het geen protonen (H +) bevat, het is geen amfiprotische stof.
Al 2 O 3 als basis:
Al 2 O 3 + 6 HCl -> 2 AlCl 3 + 3 H 2 O
Al 2 O 3 als zuur:
Al 2 O 3 + 2NaOH + 3 H 2 O -> NaAl (OH) 4
Wat is het verschil tussen amfiprotisch en amfoteer?
• Een amfiprotische stof gedraagt zich als een zuur en als een base. Een amfotere stof kan een proton (H + ion) accepteren of doneren.
• Alle amfotere stoffen zijn amfiprotisch, maar alle amfiprotische stoffen zijn niet amfoteer.
• Amfiprotische soorten houden rekening met het vermogen om een proton te doneren of te accepteren. Amfotere soorten beschouwen echter het vermogen om als zuur en als base te werken. De zuur-base-eigenschappen zijn afhankelijk van drie factoren, waaronder het vermogen om een proton te doneren of te accepteren.
Als een stof een elektronenpaar heeft om te doneren en het vermogen heeft om een elektronenpaar te accepteren, wordt dit als amfoteer beschouwd.
Als een stof het vermogen heeft om zowel H + -ionen als OH-ionen te produceren, wordt deze als amfoteer beschouwd.
Samenvatting:
Amfiprotisch versus amfoteer
Amfotere en amfiprotische stoffen zijn gerelateerd aan de zuur-base-chemie. Beide stoffen vertonen zure en basiseigenschappen. Met andere woorden, ze kunnen reageren als een zuur en als een base, afhankelijk van de andere reactanten. Amfiprotische stoffen kunnen een proton afstaan en accepteren. Water is het meest voorkomende voorbeeld voor een amfiprotische soort. De meeste geconjugeerde basen van diprotische zuren zijn ook amfiprotisch. Amfotere stoffen kunnen zich gedragen als zuur en als base.
