Het belangrijkste verschil tussen anionogene kationogene en niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen is dat anionogene oppervlakteactieve stoffen negatief geladen functionele groepen bevatten en dat kationogene oppervlakteactieve stoffen positief geladen functionele groepen bevatten, terwijl niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen geen netto elektrische lading hebben.
De term oppervlakte-actieve stof verwijst naar oppervlakte-actieve middelen. Dat betekent dat de oppervlakteactieve stoffen de oppervlaktespanning tussen twee stoffen kunnen verminderen. Twee stoffen kunnen bijvoorbeeld twee vloeistoffen zijn, een gas en een vloeistof of een vloeistof en een vaste stof. Er zijn drie hoofdtypen oppervlakteactieve stoffen: anionogene, kationogene en niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen. Deze drie typen verschillen van elkaar door de elektrische lading van de verbinding.
