Variabele versus vaste rentevoet
De term rentetarief wordt vaak gebruikt op het gebied van financieel beheer en is vaak terug te vinden in de advertentie die wordt gelanceerd door financiële instellingen zoals banken, enz. Rentetarief kan worden gedefinieerd als een percentage dat kan worden aangerekend of betaald voor het gebruik van geld. De rentevoet wordt berekend door de in een jaar ontvangen of betaalde rente te delen door de oorspronkelijke hoofdsom. Vaak worden rentetarieven uitgedrukt als jaarlijks percentage, dat is de jaarlijkse rentevoet. De rente is een belangrijke factor bij het nemen van beslissingen over acceptatie van projecten. Volgens de rentepariteitstheorie kunnen wisselkoersen worden gekoppeld aan de rentetarieven. De theorie van machtspariteit suggereert dat de rentetarieven zullen worden gewijzigd wanneer de inflatie in het land verandert.
Vaste rente
Vaste rente betekent de rente die gedurende een bepaalde periode niet wordt gewijzigd. Over het algemeen geldt dat wanneer iemand een lening van een bank krijgt, het rentetarief dat moet worden betaald gedurende een bepaalde periode hetzelfde is, afhankelijk van de voorwaarden van de lening. Bij een vaste rente kan de verdiende rente worden berekend door de rente en de hoofdsom te vermenigvuldigen. Als iemand bijvoorbeeld $ 2000 heeft gestort tegen een rentetarief van 8% voor een jaar, kan hij aan het einde van een jaar 8% * $ 2000 = $ 160 verdienen als rente-inkomen. Vaste rentetarieven geven een leidraad om toekomstige beslissingen te nemen, aangezien het te betalen bedrag of te ontvangen bedrag zeker is.
Variabele rentevoet
Variabele rente is ook bekend als variabele rente of instelbare rente. Wat betekent de variabele rentevoet, is dat de rentevoet op en neer kan bewegen op basis van de veranderingen van de onderliggende rente-index, zoals schatkistpapier of prime rate, die de schommeling van de marktrente weerspiegelen. Een goed voorbeeld is dat veel creditcards een variabele rente in rekening brengen over de prime rate binnen een specifieke spread. De Londense interbancaire rente (LIBOR) is de rente die gewoonlijk wordt gebruikt als basis voor het toepassen van rentetarieven. Normaal gesproken wordt de variabele rente aangeduid als LIOBR + x%. Als een klant bijvoorbeeld een lening van $ 20.000 krijgt onder de variabele rente van LIBOR + 2% (6 maanden) voor een jaar. Stel dat aan het begin van de uitleenperiode de LIBOR 3% is,dan is de klant de eerste zes maanden een rente verschuldigd van 5% (3% + 2%). Aan het einde van de zes maanden, als LIBOR is opgeschoven naar 4%, dan moet de klant rente @ een tarief van (4% + 2%) 6% betalen voor de volgende zes maanden.
Wat is het verschil tussen variabele en vaste rentevoet?
- Variabel rentepercentage varieert in de loop van de tijd, terwijl het vaste rentepercentage constant is voor de overeenkomstperiode.
- Het renterisico verbonden aan een vaste rente is lager dan het renterisico verbonden aan een variabele rente.
- Over het algemeen zijn de kosten van een vaste rente hoger dan de kosten van een variabele rente.
- Renteberekening bij variabele rente is complexer en tijdrovender dan de renteberekening bij vaste rente.
