Verschil Tussen Acute En Chronische Gastritis

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Acute versus chronische gastritis | Chronische gastritis versus acute gastritis Oorzaken, symptomen, diagnose en beheer

Gastritis is de ontsteking van het maagslijmvlies. Het is in feite een histologische diagnose, hoewel het soms wordt herkend bij gastro-oesofageale endoscopie (UGIE). Volgens het begin van het ziekteproces wordt het gecategoriseerd als acute en chronische gastritis. Dit artikel wijst op de verschillen tussen acute en chronische gastritis met betrekking tot de definitie, temporele relatie, etiologie, macroscopische en microscopische veranderingen, klinische kenmerken, complicaties en behandeling.

Acute gastritis

Het is de acute ontsteking van het maagslijmvlies, die vaak erosief en hemorragisch is. De meest voorkomende oorzaken zijn het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), corticosteroïden, blootstelling aan direct werkende luminale chemicaliën zoals alcohol, stress zoals ernstige brandwonden, myocardinfarct en intra-craniale laesies en tijdens de postoperatieve periode, chemotherapie en ischemie.

Endoscopisch wordt het gekenmerkt door diffuse hyperemie van het slijmvlies met meerdere, kleine, oppervlakkige erosies en zweren. Microscopie onthult oppervlakte-epitheliale beschadiging en denudatie en variabele necrose van de oppervlakkige klieren. Bloeding in de lamina propria kan worden gezien. Ontstekingscellen zijn niet in grote aantallen aanwezig, maar de neutrofielen zijn de overheersende.

In milde gevallen zijn patiënten meestal asymptomatisch of kunnen ze milde dyspeptische symptomen hebben. In matige tot ernstige gevallen vertoont de patiënt epigastrische pijn, misselijkheid, braken, hematemese en melena. In ernstige gevallen kan de patiënt diepe ulceratie en perforaties hebben ontwikkeld als complicaties.

Beheer van acute gastritis, voornamelijk gericht op de onderliggende oorzaak. Symptomatische therapie op korte termijn met antacida en zuuronderdrukking met protonpompremmers of anti-emetica kan nodig zijn.

Chronische gastritis

Het wordt histologisch gedefinieerd als een toename van het aantal lymfocyten en plasmacellen in het maagslijmvlies. Volgens de etiologie wordt het gecategoriseerd als type A, dat van auto-immuun oorsprong is, type B wordt veroorzaakt door Helicobacter pylori-infectie, en er zijn een paar oorzaken van geen van beide waarvan de etiologie onbekend is.

Endoscopisch lijkt het slijmvlies te zijn geatrofieerd. Microscopie toont lymfoplasmatisch infiltraat in het slijmvlies rond de pariëtale cellen. Neutrofielen zijn zeldzaam. Mucosa kan veranderingen in intestinale metaplasie vertonen. In het eindstadium wordt het slijmvlies geatrofieerd met afwezige pariëtale cellen. Bij H. Pylori-infectie kan het organisme worden opgemerkt.

De meeste patiënten met chronische gastritis zijn asymptomatisch. Sommige patiënten kunnen een licht epigastrisch ongemak, pijn, misselijkheid en anorexia vertonen. Bij endoscopisch onderzoek zijn er mogelijk geen kenmerken of verlies van normale rugale plooien. Aangezien deze patiënten een verhoogd risico op maagcarcinoom hebben, kan endoscopisch onderzoek aangewezen zijn. Patiënten met gastritis type A kunnen aanwijzingen hebben voor andere orgaanspecifieke auto-immuniteit, met name schildklieraandoeningen.

Aangezien de meeste patiënten asymptomatisch zijn, hebben ze geen behandeling nodig. Patiënten met dyspepsie kunnen baat hebben bij uitroeiing van H. pylori.

Wat is het verschil tussen acute gastritis en chronische gastritis?

• Acute gastritis is vaak erosief en hemorragisch, maar chronische gastritis is dat niet.

• NSAD's en alcohol zijn de meest voorkomende oorzaken van acute gastritis, terwijl auto-immuniteit en H Pylori de meest voorkomende oorzaken zijn van chronische gastritis.

• Endoscopisch inflammatoire veranderingen worden alleen gezien bij acute gastritis.

• Neutrofielen zijn de overheersende ontstekingscellen bij acute gastritis, terwijl lymfoplasmatische infiltratie wordt gezien bij chronische gastritis.

• Chronische gastritis heeft een verhoogd risico op maagcarcinoom, vooral type A, dat als premaligne wordt beschouwd.