Initiatief versus referendum
Initiatief en referendum zijn bevoegdheden die door de grondwet van verschillende staten aan het electoraat worden verleend en verwijzen naar de processen die kiezers in staat stellen rechtstreeks over bepaalde wetgeving te stemmen. Ze vertegenwoordigen een directe controle op de democratie, aangezien mensen hun bevoegdheden kunnen uitoefenen om een stuk wetgeving te aanvaarden of te verwerpen. Er zijn critici die deze machten afkeuren en zeggen dat ze neerkomen op de heerschappij van de menigte. Het systeem van initiatief en referendum houdt echter een democratie in leven en voorkomt tirannie van gekozen wetgevers. Hoewel ze een vergelijkbare aard hebben, zijn er verschillen tussen imitatief en referendum die in dit artikel zullen worden besproken.
Initiatief
Het is een politiek instrument dat als macht wordt gegeven aan de kiezers van een staat, om statuten voor te stellen die hun eigen wetgevende macht omzeilen of zelfs grondwetswijzigingen voor te stellen. Er zijn 24 staten die deze speciale macht aan hun mensen verlenen. Het was South Dakota in 1898 dat de eerste staat werd die de macht aan zijn mensen verleende, en de laatste die zich bij de bandwagon voegde, is Mississippi die het initiatief in 1992 in zijn grondwet opnam.
Er zijn twee soorten initiatieven, namelijk direct initiatief en indirect initiatief. Bij direct initiatief gaat het voorstel voorbij aan de wetgeving en gaat het direct ter stemming. Aan de andere kant is indirect initiatief een voorstel dat eerst naar de wetgever wordt gestuurd die het voorstel kan aanvaarden, wijzigen of verwerpen.
Initiatieven kunnen vragen om een herziening van het statuut of om wijziging van de grondwet. Voor herziening van een statuut zijn minimaal 5% stemmen vereist van het totaal aantal stemmen dat bij de verkiezing van de gouverneur bij de laatste verkiezingen is uitgebracht. Grondwetswijzigingen vereisen ten minste 8% van de totale uitgebrachte stemmen bij de laatste verkiezingen.
Referendum
Dit is de macht in handen van de kiezers om een voorstel voor een bestaande wetgeving te aanvaarden of te verwerpen door middel van een verkiezing die voor dit doel wordt opgeroepen. Het referendum kan ook door de wetgever worden geïnitieerd, zoals wanneer een maatregel ter goedkeuring aan het electoraat wordt voorgelegd. Wijzigingen in de staatsgrondwet moeten bijvoorbeeld worden goedgekeurd door het electoraat voordat ze van kracht worden. Sommige staten zijn vereist door de grondwet, zelfs om goedkeuring te krijgen voor voorgestelde belastingwijzigingen. Een wetgevend referendum is minder controversieel dan referenda die door de kiezers zijn geïnitieerd en vaak gemakkelijk worden goedgekeurd. Het volksreferendum vervangt de bevoegdheden van de wetgevende macht; binnen 90 dagen na het aannemen van een wet kan een volksreferendum plaatsvinden om het te verwerpen of goed te keuren. Van de in totaal 50 zijn er 24 staten waar een populair referendum kan plaatsvinden.
Wat is het verschil tussen Initiatief en Referendum?
• Zowel initiatief als referendum zijn bevoegdheden die aan de kiezers worden gegeven om een stuk wetgeving te aanvaarden of af te wijzen, hoewel het initiatief mensen in staat stelt de regering te laten doen wat ze wel en niet had moeten doen, terwijl een referendum mensen de macht geeft om de regering ertoe te brengen niet te doen doen wat ze wilden doen.
• Initiatief begint met stemmen, terwijl wetgevingsreferendum initieert vanuit de wetgevende macht en naar het publiek gaat om de voorgestelde wetgeving goed te keuren of af te wijzen.
