Consumentensurplus versus producentensurplus
Consumentensurplus en producentensurplus zijn termen die hand in hand worden gebruikt om de voordelen uit te leggen die er zijn voor een consument en een producent bij het kopen en verkopen van goederen op een markt. Het consumentensurplus is het voordeel dat beschikbaar is voor de consument en het producentensurplus is het voordeel dat beschikbaar is voor de producent. In het onderstaande artikel worden de twee termen uitgelegd, hoe ze grafisch kunnen worden weergegeven op een vraag- en aanbodcurve en worden de overeenkomsten en verschillen tussen de twee concepten benadrukt.
Wat is consumentensurplus?
Het consumentensurplus is een belangrijk instrument om de klanttevredenheid te meten. Consumentensurplus verwijst naar het verschil tussen het maximale bedrag dat een persoon bereid is te betalen voor een goed of dienst en het bedrag dat daadwerkelijk wordt betaald. Het totale bedrag dat daadwerkelijk door de klant wordt betaald, is de marktprijs voor het product en het bedrag dat hij bereid is en wil betalen, wordt weergegeven via de vraagcurve. Het consumentensurplus wordt grafisch weergegeven door de ruimte boven de marktprijs (wat ze daadwerkelijk betalen) en onder de vraagcurve (wat ze bereid zijn te betalen) te markeren.
Consumentensurplus geeft de consument het idee dat hij minder betaalt voor een product waarvoor hij meer wil uitgeven, wat resulteert in klanttevredenheid. Een consument is bijvoorbeeld bereid $ 800 te betalen voor een laptop. Hij komt er echter achter dat de laptop seizoenskorting heeft en daarom kan hij deze voor $ 600 tegen een lagere prijs kopen. Het verschil tussen $ 800 (punt op de vraagcurve) en $ 600 (marktprijs), $ 200, is het consumentensurplus.
Wat is producentenoverschot?
Producentensurplus laat het verschil zien tussen het minimumbedrag waarvoor een producent bereid is zijn producten te verkopen en de prijs waarvoor het product daadwerkelijk wordt verkocht. De prijs waarvoor het product daadwerkelijk wordt verkocht is de marktprijs en de minimumprijs waarvoor de producent het product kan verkopen staat op de aanbodcurve. Het producentensurplus kan grafisch worden weergegeven en is het gebied onder de marktprijs en boven de aanbodcurve.
Het hebben van een producentensurplus is gunstig voor de producent omdat producenten de producten / diensten kunnen verkopen tegen een prijs die hoger is dan de minimumprijs waarvoor ze bereid zijn te verkopen. Een parapluproducent is bijvoorbeeld bereid om één paraplu te verkopen voor minimaal $ 2 (aanbodcurve). Het regenseizoen resulteert echter in een grotere vraag naar paraplu's en dus kan de producent ze nu voor een hogere prijs verkopen voor $ 3 per stuk (marktprijs). Het verschil van $ 1 is het producentensurplus.
Consumentensurplus versus producentensurplus
Het producentensurplus en het consumentensurplus zijn termen die nauw met elkaar verband houden in die zin dat ze beide de economische waarde tonen voor een producent bij het verkopen van goederen en diensten, en voor een consument bij het kopen van goederen en diensten. Ongeacht het feit dat de twee concepten hand in hand gaan, verschillen ze nogal van elkaar, aangezien het producentensurplus kijkt naar de winst die de producent behaalt en het consumentensurplus kijkt naar de winst die de consument behaalt. Als er een consumentensurplus is, toont dit aan dat de goederen worden verkocht tegen een prijs die lager is dan het maximum dat de consument bereid is te betalen (resulterend in klanttevredenheid) en een producentensurplus toont aan dat goederen worden verkocht tegen een prijs die hoger is dan de minimumprijs die de producent is bereid te accepteren voor zijn producten (hogere omzet voor producent).
Samenvatting:
• Het producentensurplus en het consumentensurplus zijn termen die nauw met elkaar verband houden in die zin dat ze beide de economische waarde tonen voor een producent bij het verkopen van goederen en diensten, en voor een consument bij het kopen van goederen en diensten.
• Consumentensurplus verwijst naar het verschil tussen het maximale bedrag dat een persoon bereid is te betalen voor een goed of dienst en het bedrag dat daadwerkelijk wordt betaald.
• Producentensurplus toont het verschil tussen het minimum bedrag waarvoor een producent bereid is zijn producten te verkopen en de prijs waartegen het product daadwerkelijk wordt verkocht.
