Anafora versus parallellisme
Herhaling is een schrijfstijl die door schrijvers wordt gebruikt om veel dingen te bereiken. Een schrijver herhaalt een idee vooral omdat hij het belangrijk vindt. Deze herhaling trekt de aandacht van de lezer. Er zijn veel manieren om een idee te herhalen en herhaling kan plaatsvinden binnen een zin, binnen een alinea of binnen verschillende hoofdstukken van een boek. Er zijn veel verschillende cijfers van herhaling, maar twee die veel verwarren zijn anafora en parallellisme. Dit artikel gaat dieper in op de twee herhalingsapparaten om erachter te komen of ze hetzelfde zijn of dat er een verschil is tussen de twee.
Anafora
Anafora is het herhalen van een woord aan het begin van elke opeenvolgende clausule of zin. Het woord komt uit het Oudgrieks en verwijst naar het terugdragen. Het is een geweldige manier om lezers te herinneren aan een centraal idee of bij het maken van een lijst met belangrijke punten. Bekijk het volgende fragment uit een toespraak van Winston Churchill om de betekenis van anafora te begrijpen.
'We zullen vechten op de stranden, we zullen vechten in de velden en op straat, we zullen vechten in de heuvels, we zullen ons nooit overgeven.'
Parallellisme
Dit is een praktijk waarbij parallelle woorden of zinsdelen in een zin worden gebruikt waarmee de schrijver de lezer kan vertellen dat de ideeën die in de zin worden uitgedrukt, even belangrijk zijn. Deze oefening voegt balans en ritme toe aan de zin, waarbij het idee heel duidelijk wordt in de geest van de lezer. Parallellisme stelt de schrijver in staat om een punt prachtig te benadrukken en tegelijkertijd ritme en balans te geven, samen met duidelijkheid aan de zin. Bekijk het volgende voorbeeld eens.
Ik lees graag boeken, luister naar muziek en kijk naar tv-programma's.
Dit apparaat is gebruiksvriendelijk, veilig en handig.
De doos staat op tafel of in de kast.
Wat is het verschil tussen Anaphora en Parallellisme?
• In anafora wordt herhaling van dezelfde woorden gezien, terwijl, bij parallellisme, exacte woorden niet worden herhaald, maar woorden of zinsdelen die identiek zijn in betekenis, of vergelijkbaar in structuur of klank.
• De schrijver herhaalt een woord of zin aan het begin van elke zin in een zin in anafora om het de lezer duidelijk te maken.
• Parallellisme geeft evenwicht en ritme aan de zin, terwijl de schrijver de centrale plaats van het idee kan uitdrukken.
• Zowel anafora als parallellisme worden door schrijvers gebruikt als herhalingscijfers voor creatief schrijven.
