Dysenterie versus diarree
Diarree en dysenterie zijn twee veel voorkomende klinische presentaties, vooral in de pediatrische praktijk. Op pediatrische afdelingen is er in sommige landen een aparte afdeling voor kinderen met diarree. Deze sectie heeft de latrinefaciliteiten uitgebreid en doelbewust gescheiden van de andere patiënten vanwege het hoge risico op verspreiding. Hoewel beide aandoeningen gepaard gaan met darmklachten, zijn er veel fundamentele verschillen tussen de twee aandoeningen.
Diarree
Diarree is het passeren van waterige ontlasting. Diarree komt heel vaak voor bij kinderen omdat ze in de grond spelen en vaak vuil worden. Het is gevaarlijker bij kinderen omdat de verdeling van lichaamswater anders is dan die van een volwassene. Er is meer extracellulair water bij kinderen en dit compartiment kan snel uitgeput raken bij langdurige diarree. Daarom heeft diarree bij kinderen ziekenhuisopname en goed vochtbeheer nodig.
Diarree wordt meestal veroorzaakt door virussen. E Coli kan ook waterige diarree veroorzaken (enterotoxigeen type). Als gevolg van een virale infectie is er een darmontsteking en verlies van waterabsorptievermogen. Dit houdt water vast in het darmlumen en de ontlasting wordt waterig. Wanneer een kind waterige diarree heeft, wordt de mate van uitdroging beoordeeld om de vloeistoftherapie te begeleiden. Afhankelijk van de mate van uitdroging kunnen orale rehydratatieoplossingen of intraveneuze vloeistoftherapie worden gebruikt. Regelmatige controle van de urineproductie, serumelektrolyten, hartslag en bloeddruk zijn belangrijk bij het behandelen van waterige diarree.
Dysenterie
Dysenterie is het passeren van ontlasting met bloed en slijm. Dit komt meestal door een bacteriële infectie. E - Coli (entero-hemorragische en entero-invasieve typen), Shigella en Salmonella zijn de meest voorkomende veroorzakende organismen. Deze organismen komen de darmen binnen met bedorven vleesproducten. Na een korte incubatieperiode vertonen patiënten bloed- en slijmdiarree, ook wel dysenterie genoemd. Bij opname in het ziekenhuis worden uitdroging, bleekheid en koorts beoordeeld. Deze onderzoeksresultaten sturen de vloeistoftherapie net als bij waterige diarree.
Onderzoeken die zijn uitgevoerd in het geval van bloed- en slijmdiarree omvatten een volledig rapport van de ontlastingcultuur, volledig bloedbeeld, serumelektrolyten, willekeurige bloedsuikerspiegel en volledig rapport van urine. Dysenterie heeft een antibioticabehandeling nodig. Afhankelijk van de klinische toestand van de patiënt kan de wijze van toediening van antibiotica worden bepaald. Intraveneuze antibiotica kunnen nodig zijn bij ernstig zieke kinderen, terwijl orale antibiotica voldoende kunnen zijn bij niet zo zieke kinderen. Het volledige regime van antibiotica moet worden toegediend om de verspreiding te voorkomen. Normale voedselhygiëne is voldoende om ervoor te zorgen dat er geen herhalingen zijn.
Wat is het verschil tussen diarree en dysenterie?
• Diarree is het passeren van waterige ontlasting, terwijl dysenterie bloed- en slijmontlasting is.
• Diarree is meestal viraal, terwijl dysenterie meestal bacterieel is.
• Beoordeling is in beide omstandigheden vergelijkbaar, maar ontlastingcultuur is niet geïndiceerd bij waterige diarree, tenzij er buitengewone omstandigheden zijn.
• Waterige diarree heeft geen antibiotica nodig, terwijl dysenterie bijna altijd een antibioticabehandeling vereist.
