Asteroïde versus komeet
Asteroïden en kometen zijn hemellichamen, die kleiner zijn dan de planeten en hun manen. Ze behoren tot de categorie astronomische objecten die bekend staat als "Planetoïden".
Wat zijn asteroïden?
Asteroïden zijn kleine, onregelmatig gevormde, rotsachtige hemellichamen in de ruimte en hebben de betekenis "kleine planeten". Er zijn miljoenen asteroïden in de ruimte en het merendeel van de waargenomen en bekende asteroïden bevindt zich in banen rond de zon, gelegen tussen Mars en Jupiter. Deze regio staat bekend als de asteroïdengordel. Asteroïden hebben elliptische banen; dwz ze hebben een lage excentriciteit, en de variatie van de afstand tussen de zon en de asteroïde verandert niet grotendeels. Baanperioden van de asteroïden variëren van tientallen tot honderden jaren.
Asteroïden worden verondersteld de overblijfselen te zijn van de vroege stadia van planeetvorming, en de meeste asteroïden in de asteroïdengordel worden verondersteld te zijn ontstaan in de baan van Jupiter. Voornamelijk asteroïden bestaan uit vast materiaal, zoals metalen en rotsen, en zijn inactief. Ze hebben onregelmatige vormen als gevolg van de lage massa van het lichaam, dat niet genoeg zwaartekracht genereert om een hydrostatisch evenwicht te krijgen voordat ze stollen.
De afmetingen van de asteroïden variëren van honderden meters tot honderden kilometers, maar de meerderheid (ongeveer 99%) van de asteroïden heeft afmetingen van minder dan 1 km. De grootste bekende asteroïde is Ceres, die zich in de asteroïdengordel bevindt.
Wat zijn kometen?
Kometen zijn kleine ijzige lichamen die een zichtbare atmosfeer produceren wanneer ze dicht bij de zon passeren. De warmte van de zon verandert het ijs in gassen en creëert een gasvormige omhulling die een coma wordt genoemd rond het lichaam. Intense zonnewind en straling blazen de atmosfeer om een staart te creëren die weg van de zon wijst. Als de kometen zich in een zichtbaar bereik van de aarde bevinden, produceert dit meestal een spectaculair tafereel aan de nachtelijke hemel. Om deze reden zijn kometen algemeen bekend bij het grote publiek. In feite waren kometen bij de mens bekend vóór asteroïden, omdat ze met het blote oog waarneembaar waren.
De meeste kometen vinden hun oorsprong in de Kuipergordel en in de Oortwolk, de gebieden aan de buitenrand van het zonnestelsel die bestaan uit kleine ijskoude lichamen. Bij verstoring door een externe kracht verlaten deze ijzige lichamen hun lage excentrische baan rond de zon en komen ze in een zeer langwerpige baan met hoge excentriciteit. Wanneer ze door buitengebieden reizen, zijn deze kleinere lichamen inactief en verzamelen ze materiaal om hen heen in de ruimte.
Behalve kern, coma en staart is er nog een ander kenmerk te zien op het oppervlak van een komeet. Het oppervlak van een komeet in zijn inactieve stadia is rotsachtig en bedekt met stof uit de ruimte. Het ijs is ongeveer een meter lager onder het oppervlak verborgen. Door zonnestraling verlaten de verdampte gassen de kern via spleten en holtes op het oppervlak met hoge snelheid om zichtbare gasstralen te creëren. De meerderheid van het materiaal op een komeet is waterijs (H 2 O), waaronder bevroren kooldioxide (CO 2), koolmonoxide (CO) en methaan (CH 4). Organische verbindingen methanol, ethanol, ethaan en waterstofcyanide kunnen ook in kleinere hoeveelheden op een komeet worden aangetroffen.
Wanneer de komeet actief wordt, neemt de oppervlakteactiviteit toe en wordt vluchtig en verandert de vorm van de komeet tijdens deze periode.
Sommige kometen komen uit de ruimte en hebben hyperbolische banen. Deze kometen reizen slechts één keer door het zonnestelsel en katapulteerden de interstellaire ruimte door de zwaartekracht van de zon ooit terug te keren. Veel van de kometen bevinden zich echter in het zonnestelsel in zeer langwerpige elliptische banen en komen periodiek in de buurt van de zon en worden actief. Wanneer de kern zich van de zon verwijdert aan de buitenste randen van het zonnestelsel, vult de kern zijn ijs aan door het materiaal op te hopen in de koudere omgeving. Hoewel de accumulatie langzamer is dan het verlies tijdens de actieve fase, wordt de komeet geleidelijk droog en verandert hij in een asteroïde.
Wat is het verschil tussen asteroïden en kometen?
• Asteroïden bevinden zich meestal in de asteroïdengordel die zich tussen de banen van Mars en Jupiter bevindt. Kometen bevinden zich meestal in de Kuipergordel buiten de baan van Neptunus en in de Oortwolk van het buitenste zonnestelsel.
• Asteroïden worden gevormd in de baan van de Jupiter, terwijl kometen worden gevormd in de buitenranden van het zonnestelsel.
• De afmetingen van de asteroïden variëren van enkele centimeters tot 900 km terwijl de afmetingen van de kometen variëren van 10 km tot 50 km.
• Asteroïden bestaan voornamelijk uit rotsachtig en metaalachtig materiaal, terwijl kometen grote hoeveelheden bevroren gassen bevatten (waterijs, kooldioxide-ijs en koolmonoxide-ijs) samen met koolwaterstoffen met een rotsachtige structuur.
• Het komeetoppervlak is erg onstabiel en verandert wanneer het actief is, maar het oppervlak van asteroïden is stabiel en stabiel met een identificeerbare geografie zoals kraters.
• Asteroïden hebben geen coma of staart, terwijl kometen beide hebben als ze in de buurt van de zon zijn.
• Asteroïden hebben elliptische banen met een lage excentriciteit, terwijl kometen zeer langwerpige elliptische banen hebben.
