Verschil Tussen Staph En MRSA

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Belangrijkste verschil - Staph versus MRSA

Microben veroorzaken veel ziekten. Staphylococcus is zo'n organisme dat bij mensen verschillende klinische aandoeningen veroorzaakt. Het wordt meestal aangetroffen in de nasopharynx en de huid van maximaal 50% van de mensen in de bevolking. Aan de andere kant is methicilline-resistente staphylococcus aureus of MRSA een variëteit van stafylokokken die resistent is tegen methicilline. Staph is niet resistent tegen methicilline, terwijl MRSA resistent is tegen methicilline. Dit is het belangrijkste verschil tussen stafylokok en MRSA.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil

2. Wat is Staph

3. Wat is MRSA

4. Overeenkomsten tussen Staph en MRSA

5. Vergelijking zij aan zij - Staph versus MRSA in tabelvorm

6. Samenvatting

Wat is Staphylococcus?

Staphylococcus wordt meestal aangetroffen in de nasopharynx en de huid van maximaal 50% van de mensen in de bevolking. Er zijn drie belangrijke pathogene soorten staphylococcus: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis en Staphylococcus saprophyticus. Het is belangrijk om te weten dat stafylokokken en streptokokken twee verschillende soorten organismen zijn die van elkaar kunnen worden onderscheiden door de gramkleuring, catalase-test en kweek.

Onder de Gram-kleuring kunnen stafylokokkenkolonies duidelijk worden waargenomen die druifachtige clusters vormen. Alle stafylokokken soorten hebben het enzym catalase. Wanneer een draadlus met gram-positieve cocci op een objectglaasje met waterstofperoxide wordt geïnoculeerd en er bellen verschijnen, geeft dit aan dat waterstofperoxide door deze organismen wordt afgebroken tot zuurstofbellen en water.

Staphylococcus aureus

Deze categorie heeft een microcapsule rond de enorme peptidoglycaancelwand, die op zijn beurt een celmembraan omgeeft dat penicilline-bindend eiwit bevat. Staphylococcus aureus heeft verschillende eiwitten op de celwand die het immuunsysteem kunnen uitschakelen. Proteïne A heeft sites die kunnen binden aan het Fc-gedeelte van IgG. Dit beschermt het organisme tegen opsonisatie en fagocytose. Coagulase-enzym kan leiden tot de vorming van fibrine rond het organisme, waardoor wordt voorkomen dat het wordt gefagocyteerd. Vier soorten hemolysinen zijn aanwezig als alfa, bèta, gamma en delta; ze zijn in staat rode bloedcellen, neutrofielen, macrofagen en bloedplaatjes te vernietigen.

Staphylococcus heeft ook een chemische stof die leukocidine wordt genoemd en die leukocyten kan vernietigen. CA-MRSA produceert een speciale leukocidine genaamd Panton-Vlentine Leukocidin (PVC). Beta-lactamase geproduceerd door deze bacteriën kan penicilline en andere soortgelijke antibiotica afbreken.

Figuur 01: Staphylococcus aureus

Eiwitten die weefsels afbreken

• Hyaluronidase
• Staphylokinase
• Lipase
• Protease

Staphylococcus kan een breed scala aan ziekten veroorzaken, die in 2 groepen kunnen worden onderverdeeld, zoals de ziekten veroorzaakt door exotoxinen en de ziekten die het gevolg zijn van directe orgaaninvasie door bacteriën.

Ziekten veroorzaakt door het vrijkomen van exotoxine;

• Gastro-enteritis (voedselvergiftiging)
• Giftige schock syndroom
• Geschaald huidsyndroom

Ziekten als gevolg van directe orgaaninvasie;

• Longontsteking
• Meningitis
• Osteomyelitis
• Acute bacteriële endocarditis
• Septische arthritis
• Huidinfecties
• Bacteriëmie / sepsis
• Urineweginfecties

Staphylococcus epidermidis

Deze categorie organismen maakt deel uit van de normale bacteriële flora. Staphylococcus epidermidis is catalase-positief en coagulase-negatief. Dit organisme veroorzaakt nosocomiale infecties, vooral bij patiënten die Foley-urinekatheters of intraveneuze lijnen gebruiken, en is een frequente huidverontreiniging op bloedkweken. Staphylococcus epidermidis veroorzaakt infecties van prothesen van het lichaam, zoals prothetische gewrichten, prothetische hartkleppen en peritoneale dialyse-katheters. Dit wordt veroorzaakt door een polysaccharidecapsule waarmee deze prothesen kunnen worden vastgehouden. Aanvallen van dit organisme kunnen worden behandeld met Vancomycine.

Wat is MRSA

Omdat de meeste stafylokokken penicillinase uitscheiden, zijn ze penicillineresistent. Methicilline, Nafcilline en andere penicillinase-resistente penicillines worden niet afgebroken door penicilllinase. Daarom worden deze medicijnen gebruikt om de meeste stammen van Staphylococcus aureus te doden. MRSA is een groep Staphylococcus aureus die resistentie tegen meerdere geneesmiddelen heeft verworven tegen methicilline en nafcilline, die wordt gemedieerd door een verworven chromosomaal DNA-segment (mecA). Dit chromosoom codeert voor een nieuw penicillinebindend eiwit 2A dat de taak van peptidoglycaancelwandsamenstelling kan overnemen. Tot voor kort ontwikkelden de meeste MRSA-stammen zich onder invloed van hoge antibioticumdruk in de ziekenhuisomgeving. Deze stammen waren gecategoriseerd als MRSA of HA-MRSA in de gezondheidszorg of in het ziekenhuis. HA-MRSA vertoont over het algemeen een uitgebreide antibioticaresistentie. In deze gevallen,Vancomycine wordt een van de meest bruikbare antibiotica. Maar nu zijn er ook stammen van Staphylococcus aureus die resistent zijn tegen Vancomycine.

Figuur 02: Scanning-elektronenmicroscoopfoto van een menselijke neutrofiel die MRSA opneemt

Door de gemeenschap verworven MRSA

De opkomst van meerdere klonen van MRSA buiten de ziekenhuisopstelling heeft geleid tot door de gemeenschap verworven MRSA. Veel gepubliceerde uitbraken van CA-MRSA-infecties worden gezien onder sportteams. Mensen zijn vatbaar voor het ontwikkelen van huid- en weke delen infecties veroorzaakt door deze bacteriën. CA-MRSA produceert een toxine genaamd Panton Valentine Leukocidin-toxine dat wordt geassocieerd met de vorming van huidabcessen. De genen die coderen voor methicillineresistentie worden gedragen op een genomische streng genaamd SCCmec. CA-MRSA heeft een veel kleiner SCCmec-overdraagbaar element dat gemakkelijk kan worden overgedragen tussen stafylokokbacteriën. Daarom is CA-MRSA veel efficiënter in het verspreiden en is het nu de meest voorkomende methicillineresistente stafylokokkenbacterie die zowel in als buiten het ziekenhuis wordt opgedaan. Gelukkig,CA-MRSA kan worden behandeld met orale antibiotica zoals clindamycine en trimethoprim-sulfamethoxazol.

Wat is de overeenkomst tussen stafylokok en MRSA?

Zowel stafylokok als MRSA zijn bacteriën die bij mensen verschillende ziekten veroorzaken.

Wat is het verschil tussen stafylokok en MRSA?

Diff Artikel Midden voor Tafel

Stafylokok versus MRSA
Staphylococcus is een bacterie die vaak wordt gezien als een onderdeel van de normale flora op de huid en in de nasopharynx.	MRSA is een type stafylokokken dat resistent is tegen methicilline.
Methicilline
Niet resistent tegen methicilline.	Bestand tegen methicilline.

Samenvatting - Staph versus MRSA

Staphylococcus is een commensaal die meestal wordt aangetroffen in de nasopharynx en op de huid van mensen, terwijl MRSA een variëteit van stafylokokken is die resistent is tegen methicilline. Het willekeurige gebruik van antibiotica is de belangrijkste reden voor het ontstaan van dit soort antibioticaresistente pathogenen.

Download de PDF-versie van Staph versus MRSA

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citaten. Download hier de pdf-versie Difference Between Staph en MRSA