Belangrijkste verschil - HA-MRSA versus CA-MRSA
De methicillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) is genetisch verschillend van andere stammen van Staphylococcus aureus. Het is een gram-positieve bacterie. Het is ook verantwoordelijk voor verschillende ernstige ziekten bij mensen. MRSA wordt ontwikkeld door een horizontale genoverdracht naar de normale Staphylococcus aureus-bacterie. Ze zijn van nature resistent tegen bèta-lactum-antibiotica. De methicilline-resistente Staphylococcus aureus-stam is normaal gesproken resistent tegen breedspectrumantibiotica zoals methicilline, oxycilline en cefalosporines. Het is een heel aparte klasse van bacteriestammen. MRSA heeft verschillende onderscheiden groepen, zoals HA-MRSA (ziekenhuis verworven of verworven zorg), CA-MRSA (gemeenschap verworven) en LA-MRSA (levend vee geassocieerd) die zijn gebaseerd op de plaats waar de stam gewoonlijk aanwezig is. Het belangrijkste verschil tussen HA-MRSA en CA-MRSA is de infectie die ze veroorzaken. De infectie door HA-MRSA is verworven gezondheidszorg, terwijl de infectie door CA-MRSA door de gemeenschap is verworven.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is HA-MRSA
3. Wat is CA-MRSA
4. Overeenkomsten tussen HA-MRSA en CA-MRSA
5. Vergelijking zij aan zij - HA-MRSA versus CA-MRSA in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is HA-MRSA?
De gezondheidszorggerelateerde methicillineresistente Staphylococcus aureus (HA-MRSA) is potentieel een dodelijke soort die resistent is tegen meerdere geneesmiddelen. Deze superbacteriën zijn in de loop der jaren ontstaan in ziekenhuisomgevingen. Het is een groot openbaar probleem in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De meeste patiënten in de ziekenhuisomgevingen worden geassocieerd met zorggerelateerde Staphylococcus aureus, maar dragen de symptomen niet. Mensen die in het ziekenhuis worden opgenomen, zijn normaal gesproken aangetast door het immuunsysteem. Ze zijn vatbaar voor door de gezondheidszorg veroorzaakte Staphylococcus aureus-infectie.
De overdracht vindt plaats wanneer de handen van zorgverleners deze HA-MRSA-dragers aanraken. Als het wordt behandeld door een arts, blijft de HA-MRSA-infectie slechts 10 dagen bestaan, hoewel de effecten van persoon tot persoon kunnen verschillen. Als u de handen niet kunt wassen, kan dit de verspreiding van bacteriën bevorderen. De patiënten in invasieve procedures en een aangetast immuunsysteem zijn geïnfecteerd door HA-MRSA. De open wonden, katheters en beademingsbuizen zorgen ook voor overdracht van deze belasting. Deze soort kan huidinfecties, botinfecties, gewrichtsontstekingen, sepsis en longontsteking veroorzaken. De symptomen zijn onder meer rode gezwollen huidgebieden, abces, met kook of pus gevulde laesies, koorts en warmte in het geïnfecteerde gebied.
Figuur 01: MRSA
Bloedculturen, urineculturen, huidculturen en sputumculturen kunnen worden gebruikt om de bacteriën te diagnosticeren. De eerste behandelingskeuze is altijd antibiotica, hoewel deze stam van Staphylococcus aureus resistent is tegen methycilline. De behandeling wordt uitgevoerd met de volgende antibiotica; clindamycine, linezolid, tetracycline, trimethoprim, sulfamethoxazol of vacomycine. Het volledige recept moet worden ingevuld om de verdere complicaties te overwinnen. Ernstigere gevallen hebben ziekenhuisopname nodig. De behandeling voor ernstige gevallen kan intraveneuze vloeistofinjectie, medicatie en nierdialyse omvatten.
Wat is CA-MRSA?
De gemeenschapsgebonden methicillineresistente Staphylococcus aureus (CA-MRSA) wordt gewoonlijk in de gemeenschap aangetroffen in plaats van in ziekenhuizen. Het veroorzaakt vaak symptomen bij gezonde personen. Jonge gezonde mensen en kinderen worden over het algemeen getroffen door deze stam van Staphylococcus aureus. Het kan zich gemakkelijk verspreiden naar anderen die in nauw contact staan met CA-MRSA-dragers of mensen die in hetzelfde huishouden wonen. Het veroorzaakt meestal huidinfecties. En deze huidinfecties kunnen na de eerste behandeling weer toenemen. CA-MRSA veroorzaakt geen ernstige infecties zoals longontsteking en bloedvergiftiging. Het kan ook worden verkregen door contact te hebben met voorwerpen zoals handdoeken, wondverbanden, besmette gebieden zoals deurgrepen en kranen die besmet zijn door een persoon die al een CA-MRSA-infectie heeft.
De symptomen kunnen zijn: roodheid, zwelling, pijn, hitte en de aanwezigheid van pus. De infecties van CA-MRSA zien er soms uit als een insectenbeet. Bij levensbedreigende aandoeningen van CA-MRSA kunnen de volgende symptomen worden waargenomen; algemeen onwel gevoel, hoge koorts, kortademigheid, rillingen. De infectie kan worden opgespoord via het bloed, de urine, de lichaamsvloeistof of het wattenstaafje dat uit de wond is genomen. De antibiotica zoals TMP-SMX, clindamycine, doxycycline en minocycline zijn algemene antibiotica om infecties met CA-MRSA te behandelen.
Figuur 02: MRSA-symptomen
De CA-MRSA-infecties kunnen worden voorkomen door regelmatig de handen te wassen, vooral na het aanraken van wonden, door huidinfecties of wonden de hele tijd af te dekken, een goede persoonlijke hygiëne te handhaven, beddengoed en handdoeken regelmatig te wassen en de huiselijke omgeving schoon te houden.
Wat zijn de overeenkomsten tussen HA-MRSA en CA-MRSA?
- Beide zijn methycilline-resistente Staphylococcus aureus-stamtypen.
- Beide veroorzaken infecties bij mensen.
- Beide zijn resistent tegen bèta-lactum-antibiotica.
- Beide zijn genetisch verschillend van hun oorspronkelijke voorouder Staphylococcus aureus.
Wat is het verschil tussen HA-MRSA en CA-MRSA?
Diff Artikel Midden voor Tafel
HA-MRSA versus CA-MRSA |
|
| HA-MRSA is een type methycillineresistente Staphylococcus aureus dat infecties veroorzaakt die door de gezondheidszorg zijn verworven. | CA-MRSA een type methycillineresistente Staphylococcus aureus dat infecties veroorzaakt die door de gemeenschap zijn verworven. |
| Risicogroepen | |
| Patiënten met een aangetast immuunsysteem zoals diabetici, dialysepatiënten en patiënten op de ICU en ouderen worden meer getroffen door HA-MRSA (patiënten in ziekenhuizen). | Kinderen, jongvolwassenen, atleten, gevangenen, soldaten en etnische bevolkingsgroepen worden meer getroffen door CA-MRSA. |
| Scc mec Mobiel genetisch elementtype | |
| HA-MRSA heeft type I, II, III Scc mec genetisch element. | CA-MRSA heeft een genetisch element van het type IV Scc mec. |
| Symptomen | |
| HA-MRSA veroorzaakt meer ernstige complicaties zoals bloedvergiftiging en longontsteking. | CA-MRSA veroorzaakt slechts milde infecties zoals huidinfecties. |
| PVL-gen-toxine | |
| Bij HA-MRSA wordt PVL-gentoxine zelden gevonden. | In CA-MRSA wordt PVL-gentoxine vaak aangetroffen. |
| Antibioticaresistent patroon | |
| HA-MRSA is resistent tegen meerdere geneesmiddelen. | CA-MRSA is gevoelig voor veel antibiotica, behalve voor bètalactumantibiotica. |
| Vaak getroffen gebieden | |
| HA-MRSA heeft invloed op bloed-, long- en chirurgische locaties. | CA-MRSA tast de huid en weke delen aan. |
Samenvatting - HA-MRSA versus CA-MRSA
MRSA (methicilline-resistente Staphylococcus aureus) wordt ontwikkeld door horizontale genoverdracht naar de normale Staphylococcus aureus-bacterie. Ze zijn gram-positief van aard. Ze zijn van nature resistent tegen bètalactum-antibiotica en tegen breedspectrumantibiotica zoals methicilline, oxycilline en cefalosporines. Het is een heel aparte klasse van bacteriestammen. HA-MRSA (in het ziekenhuis verworven of verworven gezondheidszorg) en CA-MRSA (in de gemeenschap verworven) zijn twee soorten MRSA die zijn gebaseerd op de plaats waar de stam doorgaans aanwezig is. De infectie door HA-MRSA is verworven gezondheidszorg. Aan de andere kant is de infectie door CA-MRSA gemeenschap verworven. Dit is het verschil tussen HA-MRSA en CA-MRSA.
Download de pdf-versie van HA-MRSA versus CA-MRSA
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen HA-MRSA en CA-MRSA 1
