Het belangrijkste verschil tussen positieve en negatieve zeta-potentiaal is dat het positieve zeta-potentieel aangeeft dat de gedispergeerde deeltjes in een suspensie positief geladen zijn, terwijl het negatieve zeta-potentieel aangeeft dat de gedispergeerde deeltjes in de suspensie negatief geladen zijn.
De term zeta-potentiaal verwijst naar het elektrokinetische potentieel van colloïdale dispersies. Omdat we de Griekse letter zeta gebruiken om deze term te noemen, noemen we dit elektrokinetische potentieel meestal als zeta-potentiaal. Bovendien kunnen we deze term eenvoudig omschrijven als het potentiaalverschil tussen het dispersiemedium en de stationaire laag van de vloeistof die zich hecht aan het gedispergeerde deeltje. Daarom geeft de zeta-potentiaal een indicatie van de lading die aanwezig is op het deeltjesoppervlak. Het kan zowel positief als negatief zijn. Dit potentieel is wat we meten als de snelheid van de deeltjes in een elektrisch gelijkstroomveld.
