Het belangrijkste verschil tussen aan G-proteïne gekoppelde receptoren en receptortyrosinekinasen is dat de aan G-proteïne gekoppelde receptoren slechts één celrespons kunnen triggeren van een enkele ligandbinding, terwijl de receptortyrosinekinasen vele celreacties kunnen triggeren van een enkele ligandbinding.
Receptoren zijn eiwitten die betrokken zijn bij het celsignaleringsproces. Het kunnen zowel intracellulaire receptoren als receptoren op het celoppervlak zijn. Receptoren op het celoppervlak bevinden zich op de oppervlakken van de cellen en ontvangen de signalen en geven ze door aan het celinterieur om dienovereenkomstig te reageren. Er zijn twee hoofdtypen receptoren op het celoppervlak; het zijn namelijk de aan G-proteïne gekoppelde receptoren en receptortyrosinekinasen. Het zijn transmembraaneiwitten. G-eiwit gekoppelde receptoren bevatten zeven transmembraandomeinen en ze associëren met G-eiwitten. Aan de andere kant zijn receptortyrosinekinasen enzymgekoppelde receptoren die associëren met ATP en enzymkinasen.
