Het belangrijkste verschil tussen nick-translatie en end-fill is dat nick-translatie een proces is dat gelabelde DNA-sondes maakt voor verschillende hybridisatiereacties, terwijl eindvulling een techniek is die stompe fragmenten maakt door nucleotiden toe te voegen aan enkelstrengige overhangen.
Nick-vertaling en eindvulling zijn twee technieken die worden gebruikt in de moleculaire biologie. Nick-translatie wordt gebruikt voor het labelen van probes voor hybridisatie om specifieke nucleotidesequenties te detecteren. Eindvulling wordt gebruikt om stompe fragmenten te maken met plakkerige uiteinden met enkelstrengige uitsteeksels. Beide technieken zijn van groot belang en worden routinematig uitgevoerd in moleculaire onderzoekslaboratoria.
