FIFO versus LIFO
Het is essentieel voor een bedrijf om de voorraad bij te houden die wordt gekocht en verkocht om de voorraadkosten voor de periode te observeren en te bepalen. De berekening van deze voorraadkosten kan op een aantal manieren worden gedaan; twee van de methoden zijn in dit artikel besproken. Het is belangrijk op te merken dat de methode voor de berekening van de voorraadkosten moet worden gekozen op grond van het feit dat deze het meest realistische beeld geeft van de financiële positie van het bedrijf, aangezien dit berekende cijfer van invloed zal zijn op de kosten van verkochte goederen die in de resultatenrekening en de inventaris zijn opgenomen. waarde op de balans, wat op zijn beurt de financiële besluitvorming kan beïnvloeden. Het volgende artikel geeft een duidelijk beeld van de twee methoden voor het berekenen van voorraadkosten, waarbij de verschillen tussen beide worden benadrukt.
Wat is FIFO?
FIFO staat voor first in first out, en volgens deze methode van voorraadwaardering wordt de voorraad die als eerste is gekocht als eerste gebruikt. Als ik bijvoorbeeld 100 eenheden voorraad koop op 1 december en 200 eenheden voorraad koop op 15 december, zal de eerste die wordt gebruikt de 100 eenheden voorraad zijn die ik op 1 december heb gekocht, aangezien dat was wat ik het eerst kocht. Deze methode van voorraadwaardering wordt meestal gebruikt wanneer bederfelijke artikelen zoals fruit, groenten of zuivelproducten worden verkocht, omdat het essentieel is om de eerst gekochte goederen zo snel mogelijk te verkopen voordat ze bederven.
Wat is LIFO?
LIFO staat voor last in first out en volgens deze methode van voorraadwaardering wordt de voorraad die het laatst is gekocht als eerste gebruikt. Als ik bijvoorbeeld 50 eenheden voorraad koop op 3 januari, 60 eenheden voorraad op 25 januari en nog eens 100 eenheden op 16 februari, dan is de eerste voorraad die onder de LIFO-methode wordt gebruikt de 100 eenheden voorraad die ik op 16 februari heb gekocht, aangezien dit de laatste was die werd gekocht. Deze methode van voorraadwaardering is het meest geschikt voor goederen die niet vervallen, bederven of verouderen in een korte periode, aangezien de gekochte goederen voor een langere periode op voorraad moeten worden gehouden. Een voorbeeld voor dergelijke goederen kunnen kolen, zand of zelfs bakstenen zijn, waarbij de verkoper altijd het zand, de kolen of de bakstenen zal verkopen die er eerst bovenop lagen.
FIFO versus LIFO
Bij het vergelijken van de LIFO en FIFO zijn er geen overeenkomsten tussen de twee, behalve dat het beide voorraadwaarderingsmethoden zijn die zijn gevalideerd door grondslagen en grondslagen voor financiële verslaggeving, en kunnen worden gebruikt voor voorraadwaardering, afhankelijk van hoe goed ze de financiële positie van het bedrijf weergeven. De belangrijkste verschillen tussen de twee waarderingsmethoden zijn het effect dat ze hebben op de winst-en-verliesrekening en de balans van het bedrijf. Als in tijden van inflatie de LIFO-waarderingsmethode wordt gebruikt, zal de voorraad die wordt verkocht hoger kosten dan de voorraad die overblijft. Dit zal resulteren in een hogere COGS en een lagere voorraadwaarde op de balans. Als de FIFO-methode wordt gebruikt tijdens inflatie, kost de voorraad die wordt verkocht lager dan de voorraad die wordt aangehouden, waardoor de COGS wordt verlaagd en de voorraadwaarde op de balans van het bedrijf toeneemt. Het andere verschil tussen de twee is de manier waarop ze de belasting beïnvloeden. De LIFO-methode zal resulteren in hogere COGS en zal resulteren in lagere belastingen (aangezien de inkomsten lager zijn wanneer de kosten van goederen hoog zijn), en de FIFO-methode zal resulteren in een hogere belasting omdat COGS lager is (de inkomsten zullen hoger zijn).
In een notendop:
Wat is het verschil tussen LIFO en FIFO?
• Een bedrijf zal de LIFO- of FIFO-methode gebruiken om de voorraad bij te houden die wordt gekocht en verkocht, om de kosten van de voorraad voor de periode te observeren en te bepalen.
• FIFO staat voor 'first in, first out', en volgens deze methode van voorraadwaardering wordt de voorraad die het eerst is gekocht als eerste gebruikt en is dit de meest geschikte methode voor bederfelijke waren.
• LIFO staat voor last in first out, en volgens deze methode van voorraadwaardering wordt de voorraad die het laatst is gekocht als eerste gebruikt. Goederen zoals zand, kolen en bakstenen gebruiken deze methode.
• De belangrijkste verschillen tussen de twee waarderingsmethoden zijn het effect dat ze hebben op de resultatenrekening en de balans van het bedrijf.
