Bovenste versus onderste epidermis
Het zijn de huidmondjes die het belangrijkste verschil maken tussen de bovenste en onderste epidermis van bladeren. Dieren hebben huid als buitenste bedekking van het lichaam. Net als dat, hebben planten een laag genaamd epidermis als hun buitenste bedekking. Epidermis is afkomstig van het protoderm. De buitenste laag van het apicale meristeem en bladprimordium wordt het protoderm genoemd. Het hele plantenlichaam wordt bedekt door deze eencellige gelaagde epidermis. Epidermis kan worden gedifferentieerd in bovenste en onderste epidermis wanneer deze voorkomt op de boven- en onderkant van een blad. Daarom worden het bovenste (adaxiale) oppervlak en een onderste (abaxiale) oppervlak van een blad respectievelijk de bovenste en onderste epidermis genoemd. Epidermale cellen zijn tonvormig en met elkaar verbonden om de epidermis te vormen.
Bijzondere kenmerken van de epidermis zijn; de laag cutine, wachtcellen, huidmondjes en trichomen. Zowel de bovenste als de onderste epidermale cellen scheiden een wasachtige laag af die cuticula wordt genoemd. Deze laag helpt de verdamping van bladeren te verminderen. De dikte van deze laag is afhankelijk van de soort en omgevingsfactoren. Afgezien daarvan bezit bladepidermis verschillende speciale celtypen als bewakingscellen en trichomen. Het voorkomen van deze speciale structuren varieert op de bovenste en onderste epidermis.
De wachtcellen zijn boon- of semi-maanvormig (grassen bestaan uit haltervormige wachtcellen). De kleine porie omgeven door twee wachtcellen wordt een stoma genoemd. In tegenstelling tot de epidermale cellen hebben de wachtcellen chloroplasten, dikkere binnenwanden en dunne buitenwanden. Ze regelen het openen en sluiten van de stoma. De transpiratie wordt dus gecontroleerd door de wachtcellen. Bovendien zijn de bewakingscellen omgeven door twee of meer cellen die verschillen van de gebruikelijke epidermale cellen die hulpcellen worden genoemd. Het voorkomen van huidmondjes in de epidermis is gevarieerd in tweezaadlobbigen en eenzaadlobbigen.
Wat is de bovenste epidermis?
Bovenste epidermis bestaat uit tonvormige eencellige gelaagde epidermale cellen. Epidermale cellen in zowel eenzaadlobbigen als tweezaadlobbigen hebben dezelfde vorm en structuur. Gewoonlijk heeft de bovenste epidermis een kleiner aantal bewakingscellen dan de onderste epidermis. Sommige planten hebben alleen huidmondjes op de bovenste epidermis; bijv. waterlelies.
Wat is lagere epidermis?
De onderste epidermis is qua formatie en structuur vergelijkbaar met de bovenste epidermis. Het voorkomen van huidmondjes en trichomen kan echter verschillen afhankelijk van de soort en omgevingsfactoren. Huidmondjes zijn overvloedig aanwezig in de onderste epidermis van een dorsiventraal blad. Dessertplanten hebben verzonken huidmondjes aan de onderkant van de opperhuid.
Wat is het verschil tussen bovenste en onderste epidermis?
Zowel de bovenste als de onderste epidermis zijn afgeleid van de apicale en bladprimordium. Beide epidermale lagen bestaan uit een enkele laag tonvormige cellen. Epidermale cellen zijn nauw met elkaar verbonden en bieden mechanische sterkte en bescherming tegen ziekteverwekkers en andere omgevingsfactoren. Wanden van de bladepidermis bestaan uit wasachtige substantie die bekend staat als cutin, die de verdamping van het blad vermindert. Sommige planten bestaan uit hulpcellen die de wachtcellen van de epidermis omringen.
• Stomatale dichtheid:
• De stomatale dichtheid van de bovenste epidermis is kleiner dan die van de onderste epidermis.
• Huidmondjes inhoud:
• Drijvende planten bestaan alleen uit huidmondjes op de bovenste epidermis.
• Ondergedompelde planten hebben geen huidmondjes op beide epidermale lagen.
• Epidermis van xerofytische planten:
• De bovenste epidermis van xerofytische planten bevat geen huidmondjes.
• De onderste epidermis van xerofytische planten bestaat uit verzonken huidmondjes.
Afbeeldingen beleefdheid:
- De onderste epidermis van Tilia × europaea via Wikicommons (Public Domain)
- Leer weefselstructuur door Zephyris (CC BY-SA 3.0)
