Belangrijkste verschil - levermossen versus mossen
Levermossen en mossen zijn twee clades die behoren tot Phylum Bryophyta, die de naaste levende afstammelingen van de landplanten omvat; er is echter een duidelijk verschil tussen deze twee soorten. het belangrijkste verschil tussen levermossen en mossen is dat levermossen ofwel groene bladachtige thallus of foliose hebben met bladachtige structuren bevestigd aan 'stengels', terwijl mossen kleine, bladachtige structuren hebben die spiraalvormig of opeenvolgend zijn gerangschikt rond de stengelachtige as die via rhizoïden aan het substraat is bevestigd.
Bryophytes zijn primaire groene planten met veel niet-gespecialiseerde kenmerken, hoewel ze succesvol zijn in veel ecosystemen op aarde. Er zijn ongeveer 24.700 soorten bryophytes. Bryophytes worden ook niet-tracheofyten genoemd, omdat ze geen tracheide-cellen bevatten die zijn aangepast voor het geleiden van water en voedingsstoffen. Alle andere groene planten worden tracheofyten genoemd. De gametofyten van deze planten kunnen fotosynthetiseren en zijn beter zichtbaar dan sporofyten. Sporofyten zijn verbonden met gametofyten en krijgen er voeding van. Net als bepaalde tracheofyten hebben bryophytes water nodig voor hun seksuele voortplanting. De meeste van deze soorten worden dus meestal aangetroffen in vochtige terrestrische habitats. In dit artikel wordt het verschil tussen levermossen en mossen kort besproken.
Wat zijn levermossen?
Levermossen zijn eenvoudige bryofyten met dunne, leerachtige lichamen, ze groeien in vlakke, vochtige terrestrische habitats of oppervlakken van stilstaande waterlichamen. Het lichaam van de meeste levermossen heeft geen echte bladsteelstructuur, daarom wordt het vaak een thallus genoemd. De thallus wordt vaak onderverdeeld om lobben te vormen, en de lobgrootte kan variëren tussen verschillende soorten. Sommige soorten hebben 'bladeren' (geen echte bladeren) die aan 'stam' zijn bevestigd (geen echte stengel). Deze 'bladeren' zijn een enkele dikke cel en hebben geen cuticula of vaatstelsel. De 'bladeren' zijn vaak verdeeld in twee of meer lobben en gerangschikt in twee rijen. Bepaalde levermossen kunnen een hoofdnerf bevatten en sommige hebben poriën waardoor de gasuitwisseling plaatsvindt. In tegenstelling tot huidmondjes bij hogere planten kunnen deze poriën niet sluiten. Sommige levermossen kunnen niet bestand zijn tegen periodes van droogte, terwijl andere zijn aangepast om deze situatie te weerstaan. Seksuele voortplanting is vergelijkbaar met mossen. De parapluvormige gametangia ontstaan uit de gametofyt. Ongeslachtelijke voortplanting gebeurt door middel van lensvormige stukjes weefsel, die vrijkomen uit de gametofyt.
Wat zijn mossen?
Moses zijn complexe bryofyten die bestaan uit kleine, bladachtige structuren die als een as spiraalvormig of opeenvolgend rond de stengel zijn gerangschikt. Omdat deze bladachtige en stengelachtige structuren geen vaatweefsel hebben dat doorgaans in vaatplanten wordt aangetroffen, kunnen ze niet als echte bladeren en stengels worden beschouwd. Mossen hebben rhizoïden die als wortels fungeren en hen in staat stellen zich aan hun substraat te hechten. Elke rhizoïde bevat verschillende cellen die water opnemen. De bladachtige structuur is eencellige laag dik en heeft een verdikte hoofdnerf en een afgeplat blad. Mozes heeft gespecialiseerde cellen in het midden van de gametofyt-as die water geleiden. Sommige mossen bevatten ook voedselgeleidende cellen rond de watergeleidende cellaag. De gametangia van mossen zijn meercellig en worden aangetroffen aan de uiteinden van de gametofyten. Vrouwelijke gametangia (archegonia) kan worden gevonden op dezelfde plant met mannelijke gametangia (antheridia) of afzonderlijke planten. Antheridium produceert meerdere spermacellen, terwijl een archegonium een enkel ei produceert. Wanneer sperma wordt vrijgegeven, zwemmen ze met behulp van hun flagella en bereiken ze archegonia. Na bevruchting en de vorming van zygote, wordt het gedeeld door mitose en vormt het de sporofyt. De sporofyt van mossen is een bruine stengel met een gezwollen capsule erop. De bladachtige gametofyt is fotosynthetisch, maar sporofyt is dat niet en verkrijgt voedingsstoffen uit de gametofyt. Na bevruchting en de vorming van zygote, wordt het gedeeld door mitose en vormt het de sporofyt. De sporofyt van mossen is een bruine stengel met een gezwollen capsule erop. De bladachtige gametofyt is fotosynthetisch, maar sporofyt is dat niet en verkrijgt voedingsstoffen uit de gametofyt. Na bevruchting en de vorming van zygote, wordt het gedeeld door mitose en vormt het de sporofyt. De sporofyt van mossen is een bruine stengel met een gezwollen capsule erop. De bladachtige gametofyt is fotosynthetisch, maar sporofyt is dat niet en verkrijgt voedingsstoffen uit de gametofyt.
Wat is het verschil tussen levermossen en mossen?
Kenmerken van levermossen en mossen:
Structuur van de gametofyt:
Levermossen: levermossen hebben ofwel groene bladthallus of foliose met 'bladeren' (geen echte bladeren) bevestigd aan 'stengel' (geen echte stengel).
Mossen: Mossen hebben kleine, bladachtige structuren die spiraalvormig of opeenvolgend rond de stengelachtige as zijn gerangschikt die via rhizoïden aan het substraat zijn bevestigd.
Structuur van de sporofyt:
Levermossen: Sporofyten worden gevormd binnen de parapluvormige vrouwelijke gametofyten.
Mossen: Sporofyten hebben een bruine steel met een gezwollen capsule.
Rhizoïden of wortelachtige structuur:
Levermossen: levermossen hebben een enkele langwerpige cel voor de hechting aan hun substraat.
Mossen: mossen hebben meercellige rhizoïden.
Blad arrangement:
Levermossen: ze zijn gerangschikt in 2 of 3 rijen.
Mossen: mossen hebben een spiraalvormige of kransvormige opstelling rond de as.
Hoffelijkheid afbeelding: 1. Marchantia polymorpha HC1 Door Holger Casselmann (Eigen werk) [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons 2. "Mosses on a tombstone". Gelicentieerd onder CC BY 2.0 via Commons
