Statische wrijving versus kinetische wrijving
Statische wrijving en kinetische wrijving zijn twee vormen van wrijving. Wrijving is een zeer belangrijk concept als het gaat om de mechanica van vaste lichamen. Wrijving wordt beschouwd als een van de belangrijkste oorzaken van mechanisch energieverlies. Daarom is een goed begrip van wrijving nodig om efficiëntere machines te ontwikkelen om energie te besparen. Wrijving, of deze nu statisch of kinetisch is, speelt een cruciale rol in ons dagelijks leven. Als het niet om wrijving is, zouden we gewoon niet kunnen lopen of zelfs maar een lepel pakken. Inzicht in wrijving is erg belangrijk op gebieden als machinebouw, automobieltechniek, natuurkunde en zelfs levenswetenschappen. In dit artikel gaan we bespreken wat statische wrijving en kinetische wrijving zijn, hun definities, hoe ze voorkomen, hun overeenkomsten,welke factoren beïnvloeden statische en kinetische wrijving en tenslotte hun verschillen.
Statische wrijving
Om te begrijpen wat statische wrijving is, moet men eerst het concept van wrijving als geheel begrijpen. Wrijving kan in elk medium optreden. Het is de weerstand van de media tegen een relatief bewegend object, of een object dat probeert te bewegen. Statische wrijving is een onderafdeling van droge wrijving. Wanneer twee vaste objecten elkaar raken, is er een kracht die de relatieve beweging van de twee vlakken weerstaat. De belangrijkste oorzaak van deze weerstand is de oneffenheid van de twee vlakken. Deze gezichten hebben kleine pieken op microscopisch niveau. Wanneer pieken van het ene oppervlak de valleien van het andere oppervlak ingaan, hebben deze objecten de neiging om te vergrendelen, waardoor de relatieve beweging wordt beperkt. Als een object dat op een plat oppervlak is geplaatst een kracht krijgt parallel aan het vlak, zal het object niet bewegen. Dit komt door de statische wrijving. Door het principe van krachtevenwicht,de statische wrijving is gelijk aan de uitgeoefende kracht. Droge wrijving heeft drie hoofdwetten. De eerste wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht recht evenredig is met de toegepaste belasting. De tweede wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. Droge wrijving heeft drie hoofdwetten. De eerste wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht recht evenredig is met de toegepaste belasting. De tweede wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. Droge wrijving heeft drie hoofdwetten. De eerste wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht recht evenredig is met de toegepaste belasting. De tweede wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. De eerste wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht recht evenredig is met de toegepaste belasting. De tweede wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. De eerste wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht recht evenredig is met de toegepaste belasting. De tweede wet van Amonton zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen. De derde wet beschouwt kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht op het oppervlak maal de evenredigheidsconstante. Aangezien de wrijving echter gelijk is aan de uitgeoefende kracht, varieert de evenredigheidsconstante met de uitgeoefende kracht, deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen.deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen.deze evenredigheidsconstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving en daarom is dit de statische wrijvingscoëfficiënt. Er is een kracht nodig die groter is dan de maximale wrijvingskracht om het object te verplaatsen.
Kinetische wrijving
Kinetische wrijving treedt op wanneer twee aangeraakte objecten ten opzichte van elkaar bewegen. De wet van de coulomb zegt dat de kinetische wrijving onafhankelijk is van de glijsnelheid. Opgemerkt wordt dat de kinetische wrijving iets lager is dan de maximale statische wrijving. Dit veroorzaakt het onbalansgevoel wanneer een object begint te bewegen. De kinetische wrijving op elk oppervlak is altijd tegengesteld aan de bewegingsrichting.
Wat is het verschil tussen statische wrijving en kinetische wrijving?
• Statische wrijving treedt op wanneer twee objecten ten opzichte van elkaar in rust zijn, maar kinetische wrijving treedt op wanneer twee objecten ten opzichte van elkaar bewegen.
• Kinetische wrijving is minder dan de maximale statische wrijving.
• Statische wrijving kan nul zijn, terwijl kinetische wrijving praktisch niet zo kan zijn.
