Licht versus elektronenmicroscopen | Elektronenmicroscoop versus optische microscoop
Licht (optische) microscoop en elektronenmicroscoop zijn twee hoofdtypen microscopen. Dit artikel bespreekt de functionaliteit van die twee microscopen, hun overeenkomsten en tot slot de verschillen tussen beide.
Lichte (optische) microscoop
Een microscoop is een instrument dat is ontworpen om objecten te zien die te klein zijn om met het blote oog te zien. De eenvoudigste optische microscoop is de eenvoudige lensmicroscoop, die slechts uit een enkele biconvexe lens bestaat. Met zo'n simpele lensmicroscoop kan een object vergroot worden. Het vergrotingsvermogen is echter klein en de vervorming van het beeld is hoog. Later werd de samengestelde microscoop ontwikkeld. De traditionele optische microscoop heeft meerdere optische elementen. Namelijk de spiegel, microscoopglaasje, objectieflens en oculairlens. De spiegel, die concaaf is, verzamelt licht van een externe lichtbron en richt het licht op het monster dat op het objectglaasje is geplaatst. De dia is gemaakt van transparant glas. Het licht dat door het glas gaat, gaat door het monster naar de objectieflens. De objectieflens focust vervolgens het licht opnieuw,die wordt verzameld door het oculair. Het oculair creëert een beeld dat door het oog of een camera kan worden waargenomen. Opgemerkt moet worden dat met een dergelijke microscoop alleen monsters kunnen worden waargenomen die licht doorlaten. Met een dergelijke microscoop kunnen levende monsters zoals bacterieculturen en schimmels worden bekeken. Vanwege technische beperkingen zijn alleen resoluties tot ongeveer 200 nm mogelijk met traditionele lenssystemen. De effectieve vergroting van een traditionele microscoop is ongeveer 2000x. Vanwege technische beperkingen zijn alleen resoluties tot ongeveer 200 nm mogelijk met traditionele lenssystemen. De effectieve vergroting van een traditionele microscoop is ongeveer 2000x. Vanwege technische beperkingen zijn alleen resoluties tot ongeveer 200 nm mogelijk met traditionele lenssystemen. De effectieve vergroting van een traditionele microscoop is ongeveer 2000x.
Elektronische microscoop
Zoals besproken in de optische microscoop, moet een microscoop aan verschillende eisen voldoen. Deze vereisten zijn een observatiemethode, een focusseringsmethode en hoe het uiteindelijke beeld wordt geproduceerd. De waarnemingsmethode of analysemethode die in de elektronenmicroscoop wordt gebruikt, is een elektronenbundel. Wanneer een elektronenbundel een bepaald materiaal raakt, wordt de bundel door het materiaal verstrooid. Dit verstrooiingspatroon is de basis van het uiteindelijk gevormde beeld. De elektronenbundel wordt gefocusseerd met behulp van elektromagnetische spoelen, die analoog zijn aan de optische lenzen in de optische microscoop. De gefocusseerde elektronenbundel wordt op elk punt van het monster gericht om het diffractiepatroon van het hele monster te krijgen. Dit diffractiepatroon wordt vervolgens als een optisch beeld verwerkt om door het menselijk oog te worden gezien of om met een computer te worden bestudeerd. Omdat elk atoom de elektronen zal verstrooien,een vacuüm is nodig om het geluid van de luchtmoleculen te minimaliseren. Aangezien een elektronenstraal alle levende soorten doodt en er een vacuüm vereist is, kan een levend monster niet worden waargenomen met de elektronenmicroscoop. De vergroting van een elektronenmicroscoop kan oplopen tot 10.000.000x bij een resolutie van 50 pm.
Wat is het verschil tussen elektronenmicroscoop en licht (optische) microscoop?
• Elektronenmicroscoop gebruikt een elektronenstraal, terwijl een optische microscoop een lichtstraal gebruikt.
• De maximale vergroting van de optische microscoop is ongeveer 2000x, waar de maximale vergroting van de elektronenmicroscoop ongeveer 10.000.000x is.
